TUKANG BACA

Jumaat, 18 Februari 2011

TOPENG MUKA

eh. jangan terkejut kalau kau rasa macam pernah tengok muka aku.

ya. sebab. muka aku ni suka menyibuk kat mana-mana. so. tak payahlah kerut-kerut dahi tengok gambar-gambar aku semacam. atau ucapkan..

"err. macam penah jumpa je minah ni."

kau nak tahu sebab apa aku cakap macam tu?

sebab. muka aku ni sangat familiar. jenis muka sepesen. dengan orang-orang di luar sana.

haha. ingat aku teruja sangat la tu. no way! tak teruja pun. bosan sangat bila orang berbicara sebegini."err. saya rasa saya macam kenal awak la. kita pernah jumpa ke?"

tapi. kalau betul-betul kau pernah jumpa aku kat mana-mana. aku tak salahkan kau la. abaikan ajalah. sebab. aku ni suka menerjah. sekejap ada dekat sini. karang  ada dekat sana. macam jembalang la pula.

kat sekolah rendah. ada cikgu asyikin. muka dia sebijik macam muka aku. cikgu hasmadi pernah tanya, "awak anak cikgu asyikin ke?"

komfem aku jawab. "bukanlah cikgu. nama mak saya yun binti mohd saleh."

err. sebenarnya aku bohong je. aku tak jawablah. aku geleng je. gila kau nak jawab. dah la cikgu hasmadi tu aku rasa garang yang amat.

yang aku jawab tu sekadar tokok tambah. yalah. nak sedapkan cerita.

kat sekolah asrama dulu. seksyen 18, shah alam. oh. sebenarnya aku masuk sana sebulan saja. lepas tu terus berlari lintang pukang. tak payahlah kau tahu kenapa aku berlari macam nampak hantu pocong ya.

okey. berbalik kepada cerita. ada seorang budak. sama dorm dengan aku. namanya izyan izzati. orang kata muka dia sama dengan aku.

kadang-kadang masa aku tengah jalan-jalan dengan zainab. ada orang panggil. "izzati,izzati." izyan ada dua. sorang izyan izzati. sorang izyan liyana.

aku toleh. pelik. dengan dahi terkerut-kerut pandang mereka.

"sorry ya. saya ingat awak izzati."

sekolah aku yang sekarang. biasa je la. minoriti melayu. jadi. topeng mukaku ini. aku seorang je la yang pakai. tiada orang kedua. atau ketiga. kalau ada pun. aku buat tak tahu. tak kuasa aku nak belek muka sorang-sorang.

pergi aku pergi mana-mana. seminar ke. belajar kereta ke. aku cam satu benda ni.

kalau ada orang yang stick kat aku tu. mesti kawan mereka muka sama macam aku. betul. aku tak tipu. aku pernah tanya kak azizah. kakak yang sama belajar kereta kat metro.

"akak. muka saya familiar tak?"

kak azizah senyum. "muka mira sama macam muka kawan akak."

tengok! kan aku dah bagitahu kau. perkara ni bukan main-main tau. aku dah selidiklah perkara ni.

tapi kan. sebab muka aku familiarlah. orang baru senang dengan aku kot. mereka anggap aku ni macam kawan mereka. sepupu sepapat mereka. jiran sebelah rumah mereka. oh. mungkin juga musuh mereka. siapa tahu?

err. kalau kau tak pernah jumpa muka familiar aku ni kat mana-mana. selain aku seorang yang wujud. aku ucapkan tahniah ya.

sebab. kau hanya kenal muka aku sebagai seorang aku.


yang benar,
amii afandi.

Tiada ulasan: